HSP en communicatie: vragen, voelen en verbinden
HSP en communicatie: durf jij te vragen, voelen en verbinden?
Hoogsensitief zijn betekent voor mij dat mijn voelsprieten altijd uitstaan. Ik denk veel na over communicatie en over hoe mensen met elkaar omgaan.
Een voorbeeld: ik stuurde mijn boekhouder eens een lijstje met vragen. Tien dagen later had ik nog steeds geen antwoord, terwijl mijn klanten wachtten. Toen ik hem erop aansprak, zei hij: “Ja, ik zat ermee in mijn maag… dus liet ik het liggen.”
Ik begrijp dat je soms tijd nodig hebt om iets te verwerken, of dat je dingen vergeet. Maar iets laten liggen omdat je ermee in je maag zit, voelt voor mij moeilijk te accepteren. Volgens mij ontbreekt er vaak moed in onze communicatie: moed om je open te stellen, moed om te vragen, moed om eerlijk te spreken over je diepste gevoelens.
1. Durf jij te vragen?
Voor veel HSP’s – ook voor mij – is vragen en ontvangen een groot leerproces. Als je geneigd bent het belang van anderen boven dat van jezelf te stellen, vergeet je vaak je eigen behoeften.
Nee zeggen lukt me tegenwoordig beter, maar hulp vragen of steun ontvangen blijft moeilijk. Toch is dit essentieel: communiceren betekent je openstellen en kwetsbaar durven zijn.
2. Durf jij over je gevoelens te praten?
Small talk past vaak slecht bij HSP’s. We voelen sneller de onderlaag van angst en spanning. Onze kracht ligt in voelen en intuïtie – maar die is ook een valkuil.
Ik spreek vaak uit wat ik voel, maar dat betekent niet dat de ander dit begrijpt of erkent. Veel mensen blijven liever oppervlakkig of uiten emoties zonder reflectie. Hoe mooi zou het zijn als we vaker zinnen zouden gebruiken als: “Ik merk dat ik boos ben” of “Ik voel dat dit me raakt.”
Oprecht delen en volwassen communiceren is iets waar we als mensen nog veel in te leren hebben.
3. Durf jij je ondanks afwijzing te verbinden?
Veel misverstanden en oordelen blijven onuitgesproken. Wat we zelf niet durven voelen, projecteren we vaak op anderen. Vooral jongeren stralen vaak onzekerheid en afwijzing uit, iets dat ik wekelijks voel op het MBO in Leiden.
Hoe houd je je hart open als je merkt dat er oordelen zijn, of dat contact niet lukt? Mijn eerste reactie is nog vaak om mijn hart te sluiten. Toch wens ik dat ik juist dán kan blijven geven: open, liefdevol en compassievol.
Conclusie
Voor HSP’s is communicatie vaak een oefening in moed. Moed om te vragen, te voelen en je te verbinden – ook als het moeilijk is. Het blijft een uitdaging, maar het is ook de weg naar echte verbinding.
